onafhankelijk enzo

op weg om de kids op te halen van de kinderopvang week ik uit, in mijn auto, voor een fietser op een su-per-smal laantje in de bush hierzo. ik reed, eerlijk waar, ont-zet-tend langzaam, 5km/uur ofzo, effe de berm in.

oeps!

echt waanzinnig achterlijke onzichtbare giga kuil in de berm. lekke band.

normaal bel ik dan de wegenwacht (hep ik de kracht niet voor, zo'n krik) maar nu vanwege allerlei logistieke overwegingen belde ik hem-die-8-maanden-geleden-vertrokken-is.

het is een galante man dus die verving het wiel zonder morren of goedkope opmerkingen over hoe onmisbaar hij is enzo. en het reservewiel is gewoon een vijfde wiel dus daar kan een mens goed op verder rijden. dus ik de auto ingeboekt voor 'n onderhoudsbeurt (had ie toch nodig) & nieuwe band op 13 juli. eerder schikte hen niet. voor de reserveband naar de kwikfit schikte mij niet (en hoe vaak hep een mens nou helemaal een lekke band, niewaar?). dus vrolijk zaterdag in de auto met de kids naar londen. normaal doen we dat per trein maar dit keer hadden we de auto nodig. 

eerst dacht ik zo'n uurtje lang zo ongeveer van 'verbeeld ik me dit nou of maakt de auto een raar geluidje'. toen dacht ik 'de auto klinkt raar'. maar er was zowel aan binnen- als buitenkant van de auto niks raars te zien, er ging nergens een waarschuwingslichtje aan, ik echt wel 6x stoppen op de vluchtstrook & kijken naar die auto, eronder, naar m'n reserveband, niks. en aangezien deze auto al klaagt als er een lampje vervangen moet worden, of sproeivloeistof, of 't asbakje moet leeg, of wat voor onzin ook maar, dacht ik van hmm. nog effe kijken of t nog gaat tot 't volgende benzinestation. maar nee op gegeven moment was 'het geluidje' zo'n enorme herrie dat ik dacht van 'toch maar effe stoppen & wegenwacht bellen'.

dan moet je uit je auto, in de berm zitten, eerst beginnen ze met 'mevrouw u krijgt prioriteit want 2 kleine kinderen & snelweg is gevaarlijk' enzo, en dan eindigen ze het gesprek met 'we zijn er over een uurtje' dus ik denk, jaja, ok, slaapzak = picnic kleed, boekies, lunch, etc geef je er maar aan over. reuze gezellig zo'n snelweg. kids leuk zwaaien naar iedereen, iedereen leuk terugzwaaien. op gegeven moment stopt er zo'n patrouillewagen, ik met mijn heilige gezichtje van jahoor de wegenwacht is onderweg. nou mevrouwtje u redt zich wel? jahoor. kregen we zowaar alledrie een zilveren reflectiedeken & een regenjas, in super astronautenzakjes want stel dat 't gaat regenen (dit is engeland tenslotte). duidelijk geen feducie in de wegenwacht, dat bleek wel. konden wij niet mee zitten - zomaar gratis handige pakjes voor in de auto?! en geel nogwel?! wat een feest!

toen kwam ook zowaar de wegenwachtmeneer met een mega auto. daar mocht onze auto bovenop en wij mochten bij de wegenwachtmeneer in de vrachtauto. de kids hadden nog nooit zoiets geweldigs meegemaakt. wat een avontuur.

de wegenwachtmeneer wees mij er fijntjes op dat op twee na, alle moertjes van het wiel af waren wat mijn ex erop geschroefd had. bij de wielwinkel bleek dat als ik nog 2 mijl verder had gereden dan was 't wiel van de auto afgevlogen. 

driewerf oeps! (lekker, zo fijn door de voorruit van mijn achterligger op de snelweg stel ik mij zo voor)

mijn ex zegt hierover (en dat meent-ie) van 'ja, maar die moertjes draai je nooit te vast want dan is het bij de winkel makkelijker om het wiel er weer af te krijgen als je je reserveband weer achterin wilt stoppen'

tsja. de moraal van het verhaal (meer dan 1 aankruisen is toegestaan)

a) zo'n lekke band laat je natuurlijk onmiddelijk repareren, dat kan niet wachten tot 13 juli
b) ga op krachttraining zodat je zelf een wiel kunt vervangen

c) bel gewoon altijd de wegenwacht als je een lekke band hebt

d) exen zitten vol met heul rare onzin theorieën

e) anders, nl.....